Η δασώδης έκταση μπροστά από την ακτή και η αμμώδης παραλία ήταν στοιχεία που έκαναν και τους τρεις να συμφωνήσουν ότι η επιλογή της τοποθεσίας ήταν ιδανική.
Επέστρεψαν στο Ναύπλιο, πήγαν αμέσως στην προβλήτα και ναύλωσαν μια ψαρόβαρκα για να επιστρέψουν στο σκάφος τους που είχε φύγει νωρίτερα από το λιμάνι και κρυβόταν κάπου νοτιότερα.
...
Το “Νικόλαος Γεώργιος” είχε υποστεί πολύ σοβαρά πλήγματα από τα αεροπλάνα και οι πολλές, μικρές εκρήξεις στα αμπάρια του προκαλούν πανικό στους ντόπιους.
Το καΐκι δεν πρόλαβε να απομακρυνθεί παρά μερικά μέτρα από τον προβλήτα. Πίσω στην ακτή.
Ο θόρυβος των εκρήξεων, των μηχανών των αεροπλάνων και ο ήχος των όπλων τους δείχνει το δρόμο προς τους λόφους.
Οι εκρήξεις σταματούν, τα αεροπλάνα φεύγουν, η πόλη ηρεμεί.
Ο κ. Ηeckstall βρίσκει ένα μέρος να σταθεί.
“Στον πόλεμο τον μισό χρόνο τον σπαταλάς περιμένοντας να γίνει κάτι που στο τέλος δεν γίνεται...”
Κοίταξε το ρολόι του ήταν σχεδόν πέντε και μισή.
Τότε το “Γεώργιος Νικόλαος” ανατινάχτηκε.
Γιώργος Ταραβίρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου