Ημερίδα με ομιλητή τον Σάββα Ρομπόλη στο Εργατικό Κέντρο Ναυπλίου.

Η Διοίκηση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ναυπλίου - Ερμιονίδος διοργάνωσε ημερίδα στις 20 Απριλίου, στην αίθουσα συνελεύσεων του Κέντρου με θέμα: « Ασφαλιστικό – Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις – Εξέλιξη της Ελληνικής Οικονομίας » με ομιλητή τον Ομότιμο Καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Σάββα Ρομπόλη.

Τον κύριο Ρομπόλη υποδέχθηκε ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ναυπλίου και Ερμιονίδας και Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Ναυπλιέων Ραφαήλ Μπαρού, ενώ την ομιλία του Καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου παρακολούθησε και ο Δήμαρχος Ναυπλιέων Δημήτρης Κωστούρος, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Αργολίδας Φώτης Δαμούλος και ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ναυπλίου Γιώργος Παιβανάς.

Συνέντευξη στον Ανδρέα Πετρόπουλο:

Ο κ. Ρομπόλης πρότεινε τη συγκρότηση Ταμείου Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης  για τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Τα έσοδα στο ταμείο αυτό θα προέλθουν από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, τα δημόσια έργα, τη μελλοντική αξιοποίηση υδρογονανθράκων, τις δημόσιες προμήθειες, τα φορολογικά πρόστιμα, τα τυχερά παιχνίδια και το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ).

Σε ό,τι αφορά το θέμα των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων απαιτείται ο περιορισμός τους ειδικότερα στις εθελουσίες εξόδους ΔΕΚΟ και τραπεζών, οι οποίες μέχρι σήμερα επιβάρυναν τα ασφαλιστικά ταμεία

Ο καθηγητής Σάββας Ρομπόλης ετοιμάζει μελέτη για το ασφαλιστικό, η οποία θα αξιοποιηθεί από την κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους. Όπως αναφέρει , η συνολική δαπάνη για τις συντάξεις μειώθηκε από 33 στα 22 δισ. ευρώ και η κρατική επιχορήγηση από τα 18,9 στα 8,6 δισ. ευρώ την πενταετία 2010-2014. Για το θέμα των πρόωρων συντάξεων ο Σάββας Ρομπόλης προτείνει τον περιορισμό των εθελουσίων εξόδων σε ΔΕΚΟ και τράπεζες, που επιβάρυναν σημαντικά τα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι δανειστές πιέζουν για τη λήψη νέων μέτρων στο Ασφαλιστικό και μάλιστα σε συγκεκριμένη κατεύθυνση, δηλαδή ζητούν νέες περικοπές. Πώς πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση;

Θεωρώ ότι οι προτάσεις των εκπροσώπων των δανειστών στο Ασφαλιστικό (πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, ενοποιήσεις ταμείων και ρήτρα μηδενικού ελλείμματος) στη σημερινή κατάσταση οικονομικής και κοινωνικής ασφυξίας που βρίσκεται μετά από πέντε χρόνια λιτότητας το Ασφαλιστικό σύστημα είναι εκτός πραγματικότητας. Και αυτό γιατί οι αποδόσεις αυτών των μέτρων και η συμβολή τους στην οικονομική αναζωογόνηση του συστήματος είναι περιορισμένες, πέρα από το γεγονός ότι θα επιδεινώσουν περαιτέρω το βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων. Επομένως μια υπαναχώρηση σε νέα μέτρα περικοπών θα ήταν και από άποψη οικονομική και κοινωνική πραγματικά καταστροφική! Με βάση τα δεδομένα αυτά η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης θα πρέπει να διατυπωθεί σε δύο επίπεδα: Σε πρώτο επίπεδο να αποδείξει τη βραχυχρόνια και μακροχρόνια αναποτελεσματικότητα των απαιτήσεων των δανειστών και σε δεύτερο επίπεδο να διατυπώσει με ποσοτική τεκμηρίωση τους όρους και τις συνθήκες της βραχυχρόνιας και μακροχρόνιας οικονομικής βιωσιμότητας και κοινωνικής αποτελεσματικότητας της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Υπάρχουν ωστόσο οι προτάσεις για ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων και δραστικό περιορισμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Επ' αυτών πώς πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση;

Αναφορικά με τις ενοποιήσεις απαιτείται σήμερα η κυβέρνηση να ξεκινήσει την ποιοτική αξιολόγηση των μέχρι σήμερα ενοποιήσεων που έχουν συντελεστεί στην κοινωνική ασφάλιση. Σε ό,τι αφορά το θέμα των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων απαιτείται ο περιορισμός τους ειδικότερα στις εθελουσίες εξόδους συγκεκριμένων κλάδων και επιχειρήσεων (ΔΕΚΟ, τράπεζες, οι οποίες μέχρι σήμερα επιβάρυναν με σημαντικές δαπάνες τα αντίστοιχα ασφαλιστικά ταμεία. Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι το 2015 το μέσο πραγματικό έτος συνταξιοδότησης στην Ελλάδα εκτιμάται ότι θα είναι 63ο με συμβατικό έτος συνταξιοδότησης το 67ο. Επομένως αποδεικνύεται ότι ο περιορισμός των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων θα πρέπει να αφορά στις συγκεκριμένες κατηγορίες.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι εντός του 2015 θα μπουν οι βάσεις για μια νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι άξονες και οι στόχοι της;

Θεωρώ ότι οι βασικοί άξονες της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης είναι η ανασύσταση του αποθεματικού κεφαλαίου και η οργανωτική, λειτουργική ανασυγκρότηση της κοινωνικής ασφάλισης, η αποκατάσταση του δημόσιου και αναδιανεμητικού και καθολικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης. Οι στόχοι μιας τέτοιας στρατηγικής συμπυκνώνονται στην εξασφάλιση της μακροχρόνιας ισορροπίας μεταξύ οικονομικής βιωσιμότητας και κοινωνικής αποτελεσματικότητας, δηλαδή μακροχρόνια επάρκεια πόρων χρηματοδότησης, αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης των συνταξιούχων, διαγεναϊκή αλληλεγγύη.

Σύμφωνα με πληροφορίες δρομολογείται η δημιουργία ενός «κουμπαρά» για τη μελλοντική χρηματοδότηση με τη δημιουργία του Ταμείου Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης.

Βασική προϋπόθεση άμβλυνσης της οικονομικής ασφυξίας που παρατηρείται στην κοινωνική ασφάλιση είναι η είσπραξη των οφειλών, που έχει ήδη δρομολογηθεί, και η καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής. Παράλληλα βασική προϋπόθεση της ανασύστασης του αναγκαίου αποθεματικού κεφαλαίου αποτελεί η δημιουργία και η άμεση ενεργοποίηση του ταμείου Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης. Στην κατεύθυνση αυτή οι νέοι πόροι μπορούν να προέλθουν από έσοδα που αφορούν: α) την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, β) τη μελλοντική αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, γ) τις συμβάσεις παραχώρησης δημοσίων έργων, δ) τις δημόσιες προμήθειες, ε) φορολογικά και άλλες κατηγορίες προστίμων, ζ) τα κέρδη από τυχερά παιχνίδια και η) από το Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ).

Πόσο υπολογίζεται ότι θα αποδώσουν αυτοί οι νέοι πόροι για τη χρηματοδοτική ενίσχυση του Ασφαλιστικού;

Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη, υπό την εποπτεία του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκη και σε συνεργασίας με τον αναπληρωτή υπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων Δημήτρη Στρατούλη, η εκπόνηση μελέτης που έχω την επιστημονική ευθύνη ποσοτικού προσδιορισμού των σημερινών και μελλοντικών χρηματοδοτικών αναγκών της κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και της κάλυψης των αναγκών αυτών. Στόχος είναι η μελέτη αυτή να αξιοποιηθεί από την ελληνική κυβέρνηση κατά τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές τον προσεχή Ιούνιο. Με τον τρόπον αυτό θα αποδειχθεί ότι η εξασφάλιση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος δεν θα συντελεστεί με μια περαιτέρω μείωση των συντάξεων κυρίων και επικουρικών.

Στις εκτιμήσεις σας για τη χρηματοδότηση του Ασφαλιστικού με νέους πόρους έχετε συνυπολογίσει τις απώλειες του συστήματος κατά την τελευταία πενταετία; Για παράδειγμα ποιες άλλες απώλειες υπάρχουν πέρα από το κούρεμα του PSI;

Έχουμε υπολογίσει ότι οι απώλειες από το PSI (2012) ήταν 12,5 δισ. ευρώ με αποτέλεσμα το αποθεματικό κεφάλαιο το 2013 να μειωθεί στα 4,5 δισ. ευρώ και το 2014 στα 3,5 δισ. ευρώ από 27 δισ. ευρώ που ήταν το 2010. Επίσης οι συνταξιοδοτικές δαπάνες από 33 δισ. ευρώ το 2010 μειώθηκαν σε 22 δισ. ευρώ το 2014! Ταυτόχρονα η κρατική επιχορήγηση μειώθηκε από 18,9 δισ. ευρώ το 2010 σε 8,6 δισ. ευρώ το 2014. Επομένως αποδεικνύεται πως η μόνη λύση που έχει απομείνει για τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού δεν είναι η περαιτέρω μείωση των συντάξεων, αλλά η χρηματοδοτική ενίσχυσή του διά μέσου του Ταμείου Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης.